مهدوی ارفع: جامعه به شدت دارد به سمت اختلاف زبان در فهم می رود

به گزارش تحکیم نیوز(پایگاه اطلاع رسانی دفتر تحکیم وحدت)؛ حجت الاسلام حمیدرضا مهدوی ارفعدر جمع  انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان(دفتر تحکیم وحدت)، به بیان بزرگترین درد حضرت علی علیه السلام پرداخت و گفت: بر سر اینکه امیرالمومنین علیه السلام بزرگترین دردش چه بوده نظرات مختلفی وجود دارد؛ عده ای شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها را با آن وضع جانسوز بزرگترین درد حضرت می دانند، اما خود حضرت در نهج البلاغه این را ریشه ی غربت خود نمی دانند.

وی افزود: بعضی ها غصب خلافت را از مهم ترین عوامل مصیبت حضرت می دانند، خود حضرت این مسئله را ظلم بزرگی می دانند اما می گویند این ریشه ی مظلومیت من نیست و در خطبه ی سوم نهج البلاغه می گویند فقط چون اتمام حجت شد و جمع کثیری از من خواستند حکومت را پذیرفتم. بعضی ها معتقدند غصب فدک بزرگترین علت به درد آمدن حضرت بود اما حضرت در نامه ۴۵ تصریح می کنند «مرا به فدک و غیر فدک چه کار که پایان کار همه مرگ است».

مهدوی ارفع در ادامه گفت: عده ای فکر می کنند بزرگترین مصیبت حضرت این بود که مردمی که اول با او بیعت کردند، دو سال بعد از فرمان های حضرت که آنها را به جنگ می خواند اطاعت نمی کردند و نامردی آنها ریشه اصلی مظلومیت و تنهایی علی علیه السلام است؛ اما با همه ی نفرین ها و گلایه هایی که حضرت در نهج البلاغ دارند باز هم این عمده ی نگرانی ایشان نبود. بعضی دلیل مظلومیت امیرالمومنین علیه السلام را این می دانند که دوستان و یاران قدیمش فضایل حضرت را به خاطر دنیاطلبی انکار می کردند، اما این هم دلیل اصلی غصه ی حضرت نبود.

گنج علم خدا

مهدوی ارفع تاکید کرد: امیرالمومنین علیه السلام در خطبه ی ۱۴۷ نهج البلاغه فرمودند: ریشه ی تمام دردهای من این است که من دریایی از علم داشتم و مردم نمی خواستند از آن استفاده کنند، گنج علم خدا در سینه ی من است و هیچ کس از آن استفاده نمی کند.

این کارشناس دینی افزود: در این خطبه حضرت نه در دوره ای که خانه نشین بود بلکه در دوره ای که حاکم بود و این همه مسلمان زیر دستش بودند، دست کمیل ابن زیاد را شبانه می گیرند و به بیابان می برند و آه پردردی می کشند و می فرمایند: «این قلبها ظرفند و با ظرفیت ترین آن بهترین است، پس هر چه می گویم پیش خود نگه دار». کمیل را انتخاب کردند که حرفهای مدفون در دلشان را به او بزنند.

حجت الاسلام مهدوی ارفع در توضیح گفت: حضرت به کمیل فرمود مردم سه دسته اند؛

گروه اول: عالم ربانی،

گروه دوم: انسانهای تشنه علم الهی که در دامن عالم های ربانی تربیت می شوند،

و گروه سوم: بقیه مردم که پشه های سرگردان در هوا هستند، هیچ نوری ندارند و از هر طرف باد بیاید به همان سو می روند.

حجت الاسلام مهدوی با بیان اینکه جنس دردهای علی علیه السلام خیلی بزرگ است، ادامه داد: حضرت فرمود هرکه به میزان علم حقیقی که از آن بهره می برد ارزش دارد. حضرت در این خطبه به دلایل برتری علم بر ثروت اشاره می کنند و بعد فلسفه آه کشیدن خود را فاش می کنند: «در سینه ی علی علمی انباشته، ای کاش یک نفر پیدا می کردم که لیاقت داشته باشد آن علم را به او بدهم».

این مبلغ حوزه علمیه افزود: غصه علی این است که نسخه ی درد همه بشریت را در سینه دارد و بشریت در محضرش لیاقت و ظرفیت بهره برداری از آن را ندارند و حتی وقتی حضرت اواخر عمرش از آنها می خواهد که از او هر سوالی می خواهند بپرسند، با تمسخر آنها مواجه می شود.

قدر نعمت نهج البلاغه را نمی دانیم

مهدوی ارفع از جمع حاضر پرسید: چند نفر از شما نهج البلاغه را یک بار کامل خوانده اید؟ ما امتی هستیم که قدر نعمت ها را نمی دانیم. جرج جرداق مسیحی این کتاب را از دوستی هدیه گرفت، و فصلی از آن را گشود که در آن نوشته بود ماده اولیه بوجود آورنده همه موجودات آب است. آن را بست و گفت این کتاب علمی نیست. چندی بعد در همایشی دانشمندی که تحقیقات خود را ارایه می داد همین جمله را تکرار کرد و این باعث برگشت دوباره و انس ۴۰ ساله او با نهج البلاغه شد. جرج جرداق گفت بعد از علی علیه السلام هیچ شخصیتی لیاقت ندارد که درموردش کتاب بنویسند.

وی تاکید کرد: نهج البلاغه از اسرار خداست؛ این کتاب را سید رضی در سال ۴۰۰ هجری نوشت و در مقدمه اش می گوید: «این کار را شروع کردم در حالی که یقین داشتم به زودی همه جا را تحت سیطره ی خود قرار خواهد داد». این کتابِ همان کسی است که نشناختیمش. و به فرموده خود حضرت هر انسانی پشت سخنانش است.

حجت الاسلام مهدوی تصریح کرد: حضرت در نامه ای به امام حسن علیه السلام همه تجربه های تاریخ بشریت را در ۷ صفحه خلاصه می کند و نسخه تربیتی برای همه ما می پیچد، اما ما به جای رجوع به آن، به ۷۰۰ صفحه کتاب دیگری متوسل می شویم و نتیجه نمی گیریم. چندی پیش سازمان ملل نامه ۵۳ حضرت به مالک اشتر را به عنوان معتبرترین سند حکومتی جهان سند زد.

اختلاف در فهم/ باید عوالم خود را اصلاح کنیم

مهدوی ارفع با لحنی گلایه آمیز گفت: چرا ما همه مجبور هستیم زبان انگلیسی یاد بگیریم؟ چند درصد مردم جهان انگلیسی زبان هستند؟ چند درصد علم را انگلیسی زبانها تولید می کنند؟ آیا انگلیسی مادر زبانهای دیگر است؟ یا کامل ترین زبان است؟ این ها همه به علت استعمار است.

مهدوی ارفع هشدار داد: جامعه به شدت دارد به سمت اختلاف زبان در فهم می رود، زبان فکر ما با هم نمی سازد؛ من آرزوهایی دارم اما همسرم یک عالَم و آرزوی دیگر دارد. هیچ کدام در عالَم هم نیستیم و این می تواند منجر به تلاشی خانواده ها شود. ما نامش را عدم تفاهم می گذاریم در حالی که اسمش نداشتن فهم و شعور است. باید عوالم خود را اصلاح کنیم. زبان فهم و گفتمان به شدت در جامعه به هم ریخته است.

مهدوی یادآور شد: رهبری در سال ۹۵ به بچه های انقلاب گفتند از بعضی کارها که به اسم انقلابی گری انجام می دهید راضی نیستم. چرا؟ چون گفتمان ما دارد عوض می شود؛ ما باید به یک وحدت در فهم و فکر و اندیشه در جامعه برسیم و بدین منظور همه باید کتاب قرآن را بخوانیم قبل از اینکه سراغ هر کتاب دیگری برویم.

او افزود: برای خواندن قرآن و بعد از آن برای تدبر در قرآن به واسطه ای نیاز نیست؛ اگر می خواهیم از تشتت نجات پیدا کنیم باید کتابی پیدا کنیم که شرایط زیر را داشته باشد:

۱- همه قبول داشته باشند،

۲- همه دوستش داشته باشند،

۳- یک جلد باشد و به سبک قرآن باشد.

این کتاب در ما ایجاد وحدت می کند و امروز هرکس آگاه تر است به آن تشنه تر است.

مهدوی ارفع در پایان شیوه ای آسان و متفاوت برای خواندن نهج البلاغه ارایه داد و گفت: برای خواندن نهج البلاغه فقط ترجمه آن را بخوانید و در بین ترجمه ها ترجمه ی محمد دشتی ساده تر و روان تر است. دوم آنکه آن را از آخر یعنی بخش حکمت ها بخوانید و بعد نامه ها و در پایان خطبه ها را از آخر به اول بخوانید.

وی افزود: نهج البلاغه را روزی ۵ الی ۱۰ دقیقه بخوانید، در طول خواندن یادداشت برداری و حفظ نکنید و هر جایی را که متوجه نشدید رد شوید.