در خانه اگر کس است یک حرف بس است

انتخابات مجالس شورای اسلامی و خبرگان تمام شد و نتیجه هر چه که بود جای تحلیل زیادی دارد. حالا که انتخابات تمام شده خیلی ها شروع به تحلیل می کنند و نظریات متعدد را مطرح می سازند. اما من می خواهم به سراغ یک مسئله بنیادین بروم که ظاهرا خیلی ها فراموش کرده اند.
با یک مجموعه سوال شروع می کنم. چرا امیر المؤمنین (ع) ۲۵ سال در خانه نشست؟ چرا امام حسن (ع) مجبور به پذیرش صلحنامه شد؟ چرا سید شهدا (ع) را در کربلا اینگونه به شهادت رساندند؟ چرا مابقی ائمه معصومین به حاکمیت نرسیدند.؟
وقتی به طول تاریخ بشریت نگاه می کنیم بجز چهار مقطع دوران پادشاهی حضرت داوود و سلمیان، دوران سیزده ساله رسول اکرم (ص)، دوران پنج ساله امیرالمؤمنین (ع) و امام حسن (ع) و دوران سی و هفت ساله انقلاب اسلامی حکومت اسلامی به دست خلافای خداوند نیافته است.
مگر این همه پیامبر و این همه امام معصوم نمی توانستند قیام کنند و ادعای حکومت کنند؟ ولو به روستایی ختم شود.
یا اینکه مگر بر حق نبودند؟ که نتیجه بگیریم مردم حتماً باید به اینها گرایش پیدا می کردند؛ اما نکردند.
نکته اینجاست تا مردم آماده پذیرش نباشند و مردم مدینه از رسول (ص) دعوت نکنند و خودشان کوبه در خانه علی (ع) را نکوبند و برای حسین (ع) نامه دعوت نفرستند، بر خلفای خدا حجت برای پذیرش حکومت تمام نیست و کار را جای دیگر پی می گیرند.
مشروعیت که برای اهل حق تنها از جانب خدا حاصل می شود شرط لازم است اما کافی نیست. مقبولیت هم لازم است اما آنهم کافی نیست. این دو وقتی با هم باشند شرط لازم و کافی می شود.
خداوند به رسول خود می فرماید «وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یُهاجِرُوا ما لَکُمْ مِنْ وَلایَتِهِمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ حَتَّى یُهاجِرُوا» (انفال ۷۲) یعنی آنان که ایمان آورده اند و از شرایط گذشته خود به سوی مسیر حق هجرت نکرده اند تو بر آنها ولایت نداری تا اینکه هجرت کنند.
وقتی تکلیف رسول خدا اینگونه است ما چه ادعایی می توانیم داشته باشم؟
برادر مسلمان، خواهر مسلمان، همسنگران اصولگرای من باور کنید پذیرش مردم شرط است، و این امری اجباری نیست. آنها باید بخواهند، به زور نمی شود.
سوال دیگر این است که پیامبران و ائمه این همه عمر خود و عمر بشریت را صرف چه کرده اند؟ جواب ساده است، «هدایت». تمام آن باقی صرف این آیه شده است «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَ إِمَّا کَفُورًا» (انسان ۳)
تمام عمر ایشان صرف این شد تا بذر هدایت را در قلب یکایک بشریت بکارند و این بشریت هستند که تصمیم خواهند گرفت شکر نعمت کرده و وارد نور شود، یا کفران کرده و وارد ظلمت شوند.
چه انتظار دارید از کسی که تمام طول زندگی اش در مهد و دبستان و راهنمایی و دبیرستان و دانشگاه آموخته است که همچون شمایی را انتخاب نکند و شما در تمام طول این مدت نسبت به او بی توجه بودید. حال از او انتظار دارید شما را انتخاب کند؟
اینها که زیبایی هدایت را ندیده اند و تنها چشمشان به غرب بزک کرده بوده است سالهاست پذیرفته اند فریب شیطان را و شما تمام این مدت مشغول سرگرمی های خود بوده اید، می خواهید چه انتخاب کند؟ جز اشرافیت و تجمل؟ جز غربزده ها و اسلامستیزان؟ جز آنان که وعده شهوت و اختلات می دهند؟
اگر بیدار نشوید و راه انبیاء و اولیاء الهی را ولو طولانی تر باشد پیش نگیرید، نابودی اسلام و مسلمین در انتظار است. نمی شود برای خدا به شیوه شیطان تبلیغ کرد. او به دنبال خواب و فریب و اغواگری است و راه خدا به دنبال بیداری و آگاهی و زیبایی حقیقی است.
در خانه اگر کس است یک حرف بس است.

منبع: ح.غ