بنا بود شفافیت عرصه ای که تبدیل به صحنه نمایش مسئولین شده را برهم زده و آشکار کننده فسادها و رانت ها باشد
به نام او
بعد از گذشت سال های ابتدایی بعد از انقلاب اسلامی یک فرهنگ غلط به مرور در بین کارگزاران و نمایندگان رأی مردم نفوذ کرده و جا افتاد با این تفسیر که مسئول تنها می بایست در مقابل دوربین های خبری بروز و ظهور داشته باشد و مردم از پشت صفحه تلویزیون به تماشا وعده های زیبا آقایان و ” انشاءالله انجام می شود” های ایشان بنشینند.
سرانجام با کوشش و مداومت جنبش دانشجویی مسئله “شفافیت”، که نشات گرفته از نگاه جامع مردم سالاری دینی است، تبدیل به یک دغدغه عمومی شد. بنا بود شفافیت ابزاری برای از بین بردن فاصله عظیم ایجاد شده بین مردم و مسئولین شود؛ بنا بود عرصه‌ای که تبدیل به صحنه نمایش مسئولین شده را بر هم زده و آشکار کننده فساد ها، رانت ها و زد و بند های پشت پرده شود. اما متاسفانه اخیرا شاهد بودیم که “شفافیت”، خود تبدیل به یکی از نمایش نامه هایی شده که آقایان در آن، جایگاه مردم را دست پایین می گیرند.
طرح جامع شفافیت بعد از دو سال رفت و آمد در مجلس، در نهایت برای کم کردن فشار افکار عمومی، یک شبه به یک طرح چند برگی کوتاه و کلی بدل شد و با اکثریت آراء وکلای نمایشی مردم به تصویب رسید و رفت کنار چندین پرونده‌ای که بسته می شوند ولی هنوز باز هستند. در ادامه این اتفاق شاهد حرکت رو به جلو تعدادی از نمایندگان جوان بودیم تحت عنوان اجرای داوطلبانه شفافیت . این حرکت یک اقدام مثبت در جهت ارائه راهکار و قالب عملی برای شفافیت است که از فهم درست ارتباط با مردم ( و نه تقابل با مردم) حاصل شده است.
سیده ریحانه شرافتی
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیرعضو دفتر تحکیم وحدت( تاسیس ۱۳۴۲)
